Noosa,

Hoewel ze aan de gold coast zeggen dat het daar ‘the real surfers paradise” is, beweren ze in noosa net hetzelfde. zei die dachten dat deze sectie weer volledig over surfen ging gaan, troost u. Er waren nog maar enkele dagen tot week gevulde op de golven. Wijze mensen (ons ma) hebben me ooit verteld, er is een tijd van plezier en er is een tijd van werken. En aangezien we al * maanden plezier hebben, …

De Britten die we hadden leren kennen op de surfcomp, waren op jacht naar hun 88 dagen farmwork. Deze periode staat in Australië garant voor vele backpackers voor het behalen van hun second year visa. Vrij vertaald, ge werkt u 88 dagen kapot op een boerderij en ge moogt nog een jaar langer int land blijven. En met een beetje geluk verdiend ge nog wa geld. Centjes waren voor ons uiteraard niet de hoofdreden (hoest,hoest), we deden het voor de ervaring. Want wat is er leuker dan aan het strand liggen, surfen, BBQ’en, pilsje drinken, …. U raadt het nooit, het is : Mandarijnen plukken !!

Na even zoeken achter werk, wat vrij moeilijk te vinden was aangezien het aantal backpackers vrij nummereus was/is, vonden we een regio waar de citruspluk ging beginnen. Nog geen twee dagen hadden we ons busje geparkeerd op het caravanpark van de boerderij en kon het plukken beginnen. En aangezien we werk hadden gevonden, konden we geld opdoen. Dus nog voor de eerste mandarijn geplukt was boekten we een 3 daagse duiktrip op the great barrier reef met 11 duiken de man, kwestie van wat motivatie te hebben om dat fruit van die bomen te trekken. Anderzijds was het ook mijn verjaardagskado om de pijn wat te verzachten dat 4 april niet op de golven zou gevierd worden, maar op een ladder in de bomen.

Het plukken zelf ging vrij moeizaam en we verdienen voor de geïnteresseerden gemiddeld 200 dollar per dag met twee man. en dit voor de Australische taksen ervan af getrokken waren. Gelukkig deden we het voor de ervaring, en na 15 dagen ervaring besloten we onze C4 te geven, wetende dat wij en de Britten de enige overgebleven plukkers waren vanaf dag 1, al de rest was vertrokken naar een andere farm, of hadden er de brui aan gegeven. Met nog wat fruit in onze mand reden wij dolblij terug naar het strand, want geloof het of niet we hadden onze duiktrip terugverdiend.

Terug in Noosa aangekomen kon living the dream terug beginnen, hoewel dit maar enkele dagen kon duren aangezien we naar boven moesten was dit toch een hele opluchting na het werken. Het mooie dorp staat bekend voor zijn koala populatie, deze schattigaards liggen 20 uur per dag te slapen, afgewisseld met 4 uur per dag eten. En liefst van al doen ze dit in bomen met zicht op zee. Een andere populatie in noosa is het aantal belgen, voor zover ik weet: ikke, marijke en SIEL. Het mag gezegd zijn: livin the good life in paradise. Het was een goede aangelegenheid om eens te surfen met een experte :), Het was bij deze ook de laatste surfsessie in australie voor mij.

De moment was aangebroken om ons naar het noorden te verplaatsen, met name naar het 2 uur verder liggende rainbow beach. Een prachtig 20km lange strand waar rosten, blauw water en zand een kleurencombinatie verzorgen waarbij het oog wordt gestreeld. De ozzies doen hier ook niet liever dan met hun 4X4 over vlammen, en na even onze duim opgestoken te hebben hadden we een lift in 1 van deze jeeps. Voor ons wat dit de goedkopere optie ipv 100 euro te spenderen aan zelf een jeep te huren.

De hiernavolgende avond kampeerden we middenin een kangoeroe santuary, voor ons de beste campspot van Australië. Een plek bovenop een berg gevuld met een 50 tal kangoeroes. Voederen, aaien, kuffelen, … en dit allemaal in volledige vrijheid. De dieren kunnen wanneer ze er klaar voor zijn de berg verlaten en in het wild gaan leven. Uiteraard zijn er enkele slimmeriken die gewoon heel hun leven blijven.
Tot zover east coast DEEL … C-YA