Na Sydney waren we min of meer verplicht om richting Queensland te rijden aangezien we daar onze van officieel zouden adopteren, althans op papier. Dus vertrokken we richting QLD met ongeveer een gemiddelde van 250 km per dag. Je kan moeilijk alle plaatsten gewoon overslagen. Eigenlijk trokken ze van strand naar campspot naar BBQ area naar het volgende strand, Echter veel bijzonder hebben we op deze weg niet gedaan :D. Just living the ozzie dream, met als klein mankement daarin dat er niet kon gesurft worden zonder board. Tijd om richting surfers paradise te gaan. Uiteraard heeft deze plek zijn naam niet gestolen, het paradijs voor te surfen en uiteraard ook een board te kopen.

Na wat papierwerk bij de Queensland government was het eindelijk zover, een nieuw board. Tijd om de surfskills te verbeteren. Toevallig was de dichtstbijzijnde surf spot snapper rocks, volgens Australische bronnen de beste spot in hun land. Dit was ook de plaats waar enkele dagen later de wereldbeker surfen van start zou gaan. Bij deze hadden we ook direct een plek voor week of twee te verblijven. Opstaan, ontbijten, surfen/yoga, chillen, wandelen, naar de surf competitie gaan kijken, avondsurf/yogasessie, BBQ, … , vulde ongeveer ons tweewekelijks programma. Uiteraard is de oceaan geen enkele dag hetzelfde zodanig dat het nooit verveeld, de echte Australian dream was nu echt werkelijkheid. Na enkele dagen hadden we ook een heerlijke parking gevonden met alle mogelijke faciliteiten en voorzien van een prachtige view. Spijtig genoeg konden we hier niet overnachten wegens geen legale campspot.

Toen de competitie een dag werd stilgelegd wegens te kleine golven zijn we naar Springbrook gereden. Een nationaal park op ongeveer een uurtje rijden van de kust. Het was een beetje vergelijkbaar met de blue mountains, alleen veeeel kleiner. Maar zeker niet minder mooi. Moedig als we waren besloten we daar een wandeling te doen van 17 km, berg op berg af, over watervallen, onder watervallen, met bloedzuigers in de kousen, zonder bloedzuigers in de kousen, … . Uiteindelijk bleek de 17 km toch wel een hele opgave, maar waren we toch blij dat we het gedaan hadden. We passeerden op de hele dag slechts 5 wandelaars. Gelukkig werd alles op het pad wat gekleurd door wombats (kleine kangoeroes), reuze hagedissen, papegaaien een slang en tal van andere bosbewoners. Verder had Springbrook nog een natuurwonder achter de hand, een grot vol gloeiwormen. Bijna onmogelijk vast te leggen op foto, maar met de eigen ogen in de grot een zeer speciale ervaring. Het was precies of je naar een hemel vol vergifgroen gekleurde sterren aan het kijken was. Spijtig genoeg konden we geen koala spotten in het national park.

Gelukkig hadden we op de camping twee mensen ontmoet die ons in hun eigen huis een douche aangeboden in combinatie met wat lekkers en een overnachting op hun oprit. Dit konden we wel gebruiken na de lange wandeltocht. Met deze mensen zijn we de dag erop gaan wandelen naast een wildlife park waar we 3 koala’s gespot hebben, Marijke uiteraard in de zevende hemel. Hoewel ik moet toegeven dat deze beesten er echt wel schattig uitzien. Je kan ze beter omschrijven als grijze slaperige pluizige bollen met fluffy oren, een dikke poep en extreem aaibaar.
Tijd om terug richting Cooly te gaan, de competitie was terug bezig. Uiteraard bleven we elke dag tot en met de finale kijken hoe de beste surfers ter wereld het tegen elkaar opnamen op zoek naar de gele trui (nr 1).Natuurlijk heeft Marijke haar langharige favoriet de competitie gewonnen. Tijdens de competitie hebben we ook een reizend koppel van de UK leren kennen met dezelfde gedeelde interesses (surf, yoga,bbq,strand, … :D). Met deze buddy’s hebben we in totaal enkele weken opgetrokken.

Na surfersparadise stond Brisbane ofwel Brissy op het programma. En aangezien je hier niet kan surfen is het uiteraard niet zo’n spannende stad. Uiteraard hebben we een dag in Brisbane doorgebracht om de shopoholics onder ons terug wat in deze habitat te laten vertoeven. Met het spreekwoord “de kleren maken de vrouw” in het achterhoofd kochten Amy en Marijke een bescheiden hoeveelheid nieuwe kleren.

Na Brissy was het tijd voor een nieuwe sessie, een surfsessie uiteraard, in het daarvoor beter gekende NOOSA !