Het duurde toch wel een tijdje tot wanneer Indonesië uit ons vel was, na 3 maanden te leven in dit mooie land doet alles je hieraan terugdenken. Gelukkig mochten we de eerste dagen bij onze Ierse vriend verblijven in Bangkok city om een adempauze te nemen, ons eten te laten zakken ( dat heeft wel wat tijd in beslag genomen na 3 weken family time) en om onze volgende move te plannen. 
Als aangename verrassing kregen we ook nog eens een extra gast op onze kamer, genaamd Gilles, een wit-rosse kater van pakweg 6 à 7 kg die niet onopgemerkt voorbij gaat vanwege zijn massa én zijn stemgeluid, Marijke was dus al direct in de wolken met deze snoeperd.
Na een paar dagen van hevige plannenmakerij en de occasionele avond op de lappen gaan 'Irish Style', was het tijd om afscheid te nemen en de nachtbus op te stappen richting het noorden: Chiang Mai. 

Voor een kleine €10/pp mag je op een VIPcoachbus stappen die je in een paar uur tijd naar Chiang Mai brengt. Ondertussen krijg je voor deze prijs ook nog eens drank en eten voorgeschoteld. Het duurde dus niet lang of we arriveerden in het centrale busstation net buiten de stad. 
Thailand zou Thailand niet zijn als ze ook hier geld willen verdienen van de toeristen. Chanceke dat wij ondertussen al routinés geworden zijn en extra goed hebben kunnen oefenen op de Indonesische bevolking, dus ons zetten ze niet in 't zak. Na een paar minuten hadden we al een lift richting Old city, perfect.

Wat een contrast met het Zuiden van het land en vooral met een wereldstad zoals Bangkok. Hier in Chiang Mai is alles rustig, relaxed en er hangt een continu aangenaam sfeertje in de binnenstad. Weinig verkeer, mooie, kleine steegjes, perfect voor een paar chille wandel- en fietstochtjes dus. De dagen vlogen er voorbij, alles kan, niks moet en elke dag is er wel ergens een gezellig marktje. 

Tijdens ons noordelijk verblijf en ondanks de rustige vibes zat er toch eentje op hete kolen want deze streek staat bekend om zijn immense geslurfde viervoeters waar Marijke al maanden naar uitkijkt: olifanten! 
Spijtig genoeg zijn er nog altijd veel organisaties die ritjes op deze magistrale beestjes aanbieden, samen met slangenzweerders, tijgerkooien enz. Ongelofelijk dat er nog mensen bestaan die dit willen doen, pure dierenmishandeling! Wij kiezen uiteraard voor de diervriendelijke versie nl. de olifantenspa's. 
De naam doet goed aan deze plek, na een 2 uur durende rit in de kronkelige bergen komen we aan in een olifantenparadijs. Deze beestjes worden duidelijk in de watten gelegd door hun baasjes en de bezoekers. Ondervoed zijn ze zeker niet, zo begint de spadag met het voederen van deze slokops en een uitgebreide speel- en knuffelsessie. Het is toch wel even oppassen in het modderbad en de rivier waar ze hun pootjes neerzetten, zo gracieus als ze kunnen zijn, kunnen ze ook enorm loemp zijn, vooral de kleine pagadder die nog veel moet leren over oog- voet- en slurfcoördinatie. Kortom een topdagje en een hele verliefde Marijke.

Voor we verder reizen naar Pai was er nog 1 ding dat we zeker wouden doen: cliffjumpen vanop de Chiang Mai Grand Canyon. Wij met 't vloke naar de Canyon. Ongelofelijk hoe mooi sommige plekken kunnen zijn, deze is er zo eentje van. Een gigantische Canyon met een bijhorend meer, stralende zon en als toppunt een rots van ongeveer 13 meter waar de ene al wat vlotter afspringt dan de andere. Weeral een dagje om niet te vergeten.

Om naar Pai te reizen zijn er 2 vereisten: veel geduld hebben en 24/7 op chillmodus staan. Hier word niet veel doodgedaan. Koffietjes drinken, wat rondscooteren, uren in een hangmat wiegelen en that's it. Wij verbleven bij een Engelse gastvrouw die een B&B uitbuit en haar twee schattigaards Monty, een oude labrador en Blue, een speelse Deense Dog zo groot als een gemiddelde koe. Een komisch duo dat altijd voor wat leven in de brouwerij zorgde. Dankzij ons verblijf hier hadden we in de voormiddag toch wat te doen, waren de namiddagen en avonden lekker chill en hadden we een gratis plek om te overnachten voor een paar weken.

Stil zitten is niet echt onze sterkste kant dus al snel begonnen we te dromen van onze dagen in Australië, die mochten nu echt wel gaan komen. Na een paar weken in het binnenland te zitten begonnen we terug te dromen van de plek waar we alle twee willen zijn: in de zee, op het strand. 
Beslissing gemaakt, plannen bevestigd, wij gaan vroeger naar Australië! 
Ons Azië avontuur moest wel goed afgesloten worden en hoe kan je dit beter doen dan naar de plek te gaan van de baguettejes en het goedkope bier?! Wij brengen onze laatste dagen door in Laos!