Precious ancient Peru,  

Hoewel een jaar een lange periode lijkt, hadden we vanaf Peru nog maar 2 maanden over. Zuid-Amerika zou zo voorbij zijn, “life is about making choices” dus kozen voor de hoofdattractie van dit prachtige land, Macchu Picchu! Na geland te zijn in Lima trokken we de volgende dag al naar Ica, een dorp gelegen naast de oase van Huacuacina. Dit fenomeen is een meer te midden van de woestijn, een oase van rust, party People, Sand boarding quad rijden, … . Voor ons, een magische locatie! Spijtig genoeg hier ook maar 1 dag, het is doorreizen geblazen aangezien onze Macchu Picchu trail zou beginnen.  

Na menig geruchten te hebben vernomen over de veiligheid van het busverkeer richting de culturele hoofdstad van Peru kwamen we na een 15-tal uur bochten pakken met afgronden van 100 meter plus meer dan opgelucht aan. Je hoeft geen 2 minuten in Cuzco rond te lopen/rijden om te zien dat dit een speciale stad is. Volledig omringd door bergen, gevuld met kleurrijke mensen en een schitterende binnenstad, een stad die vlotjes kan binnentreden in onze top 3 stedenrangschikking. In en rondom de stad kan te makkelijk 3 dagen mysterieuze Inca sites gaan bezoeken, dewelke ons met verbazing hebben geslagen. En dan moest het hoogtepunt nog komen.

Wat volgt, een 4-daagse trekking vol topmomenten. Mede mogelijk gemaakt door onze 8 Antwerpse vrienden. U leest het goed, we konden nog eens “nederlands” praten tegen iemand anders dan elkaar, GAAAST! Deze acht vrienden waren samen op vakantie naar een iets inspiratievollere bestemming dan Loret of Cherso.  

Dag 1 begon rond 5 u in de ochtend, waar we met kleine oogjes, maar vol spanning tot op 4000 meter hoogte werden gebracht. Vanaf hier zouden we 2 uur bergaf rijden tussen de Peruviaanse bergen. Ons uitzicht werd afgewisseld met haarspeldbochten, gletsjers, en adembenemende views, aangevuld met een portie adrenaline. En hoewel we goed in het harnas zaten zou een val toch niet zo prettig zijn, oogjes op de weg. 50 kilometer downhillen later kwamen we aan in een dorpje vanwaar we naar onze eerste logde zouden gevoerd worden. De Peruviaanse keuken is een begrip in het zuidelijke deel van Amerika, en we kunnen je zeggen het werd er elke dag beter op.  

Op dag twee begonnen we in de vroege ochtend te wandelen om na ongeveer een uurtje het officiële Inca pad te betreden. De huidige inkas leven er volledig zelfvoorzienend: Koffie, chocolade, zelfgebrouwde medicijnen, groenten, fruit, … Superfood and superdrinks, No Wifi, no facebook, no nothing, just nature.  

Unplug the drama, Recharge with the Pacha Mama (moeder aarde).  

De eerlijkheid gebied mij hier ook wel te vermelden dat we op dag twee s avonds na een 15 km lange inca wandeling hebben herladen met een stevig feestje. De logde was voorzien op de aankomst van 10 Belgen met droge keel. Er was een bar, discolight en een DJ boot. Veel verbeelding is er uiteraard niet nodig voor het vervolg. De dag erop, of liever 3 uur na stopzetting van de dansactiviteiten was het tijd om te gaan ziplinen. Ondersteboven door de ravijn op 300 meter hoogte tegen een snelheid van 60 km per uur. Het alcoholgehalte in het menig bloedvaten moest plaats nemen voor Andre Nalinne, je kent hem wel.

Na het Zippen tijd voor de wandelen, dit keer tot in het dorp aan de voet van Macchu Picchu. Een lange tocht over de treinsporen bracht ons na een kleine 20 km in het dorpje. Het dorpje dat ons de dag erop, lees weer om 5U in de morgen naar de historische magische plek zou brengen. Hoewel zou brengen misschien niet de juiste uitdrukking is, want het Inca pad zelf was het zwaarste pad van de afgelopen 3 dagen.  

Maar wat is de bestemming zonder het pad? Na ongeveer 45 minuten zwoegen arriveerden we wat voor ons totnogtoe nog altijd onwerkelijk lijkt. Een impressionant geheel, onmogelijk op foto vast te leggen. Nog geen enkele keer in ons leven hebben we 10 uur vol plezier in de gietende regen gestaan als die dag.

Peru, Cuzco, Macchu Picchu, velen dank, tot weerziens !